Plan Marshalla to program pomocy finansowej, który został wprowadzony przez Stany Zjednoczone po II wojnie światowej. Plan ten miał na celu pomoc w odbudowie Europy i zapobieżeniu dalszemu rozprzestrzenianiu się komunizmu. Plan Marshalla był nazwany na cześć George’a C. Marshalla, sekretarza stanu USA, który był odpowiedzialny za jego opracowanie.

Plan Marshalla obejmował szeroki zakres działań, w tym pomoc finansową, techniczną i edukacyjną dla państw europejskich dotkniętych skutkami wojny. W ramach planu Stany Zjednoczone przekazały Europie 13 miliardów dolarów amerykańskich (ok. 120 miliardów dolarów współczesnych) w postaci bezzwrotnego grantu lub pożyczki. Pieniądze te były przeznaczone na odbudowę infrastruktury, modernizację gospodarki oraz tworzenie nowych miejsc pracy. Plan Marshalla także umożliwił europejskiemu społeczeństwu lepszy dostęp do edukacji i szkoleń zawodowych oraz umożliwił im uczestniczenie w międzynarodowym handlu.