Pax Romana to termin używany do określenia okresu pokoju i stabilności, który trwał w starożytnym Rzymie od 27 roku p.n.e. do 180 roku n.e. Pax Romana oznacza dosłownie „rzymski pokój” i była częścią rzymskiego imperium, które obejmowało większość Europy, Bliskiego Wschodu i Afryki Północnej.

Pax Romana zapewniła bezpieczeństwo i stabilność w całym regionie, co pozwoliło na rozwój gospodarczy, społeczny i kulturalny. Umożliwiła także swobodny handel między państwami oraz przenikanie idei religijnych, filozoficznych i naukowych. Dzięki temu Rzym stał się centrum intelektualnego świata antycznego. Pax Romana zapewniła również szeroki dostęp do edukacji dla mieszkańców imperium oraz zmniejszyła liczbę wojen między państwami.