Pańszczyzna to system feudalny, który był stosowany w Europie Środkowej i Wschodniej od XIII do XIX wieku. System ten polegał na tym, że chłopi musieli oddawać część swoich zbiorów lub produktów rolnych swojemu panu, w zamian za możliwość użytkowania jego ziemi. Pańszczyzna była często postrzegana jako forma niewolnictwa, ponieważ chłopi nie mieli wyboru co do tego, czy będą jej podlegali.

Pańszczyzna była szeroko stosowana w całej Europie Środkowej i Wschodniej. Chłopi musieli oddawać swojemu panu określoną ilość zbiorów lub produktów rolnych, takich jak pszenica, owies, jęczmień itp., a także pracować na jego polach przez określony czas. W zamian otrzymywali dostęp do ziemi i innych usług od swojego pana. Chociaż pańszczyzna była postrzegana jako forma niewolnictwa, istniały również pewne korzyści dla chłopów – mieli oni dostęp do ziemi i usług oraz mogli liczyć na ochronę ze strony swojego pana.