Liberum veto to instytucja prawna, która pozwala jednemu członkowi parlamentu na uniemożliwienie przyjęcia uchwały. Oznacza to, że jeśli jeden członek parlamentu wyrazi sprzeciw wobec danej uchwały, cała procedura zostaje natychmiast zatrzymana i nie można jej dalej prowadzić. Liberum veto było szeroko stosowane w Polsce w XVII i XVIII wieku.

Instytucja liberum veto miała swoje zalety i wady. Z jednej strony pozwalała ona każdemu członkowi parlamentu na wyrażenie swojego zdania i branie udziału w debacie politycznej. Jednak z drugiej strony, liberum veto było również narzędziem do blokowania ważnych decyzji politycznych, co utrudniało reformy i postęp społeczny. W końcu liberum veto zostało oficjalnie zakazane w 1791 roku po powstaniu Konstytucji 3 Maja.