Narcyz to jest – w rozumieniu psychologicznym – osoba (a właściwie osobowość narcystyczna) zdiagnozowana według klasyfikacji w ICD-10 i DSM-5. Osoba z osobowością narcystyczną przekonana jest o swojej wyjątkowości, oraz o byciu lepszym od innych. Uważa się, że osobowość narcystyczną przejawia około 1 proc. populacji, ponadto – zaburzenie to częściej dotyka mężczyzn niż kobiet.

Kim jest narcyz? Termin „narcyz” jest używany w psychologii jako określenie na osobę o skrajnym egoizmie, zainteresowaniu samym sobą, nadmiernym poczuciu własnej wartości oraz braku empatii wobec innych. Osoby narcystyczne mogą mieć trudności w nawiązywaniu zdrowych relacji interpersonalnych, ponieważ ich zachowanie często koncentruje się na własnych potrzebach i pragnieniach, z pominięciem potrzeb i uczuć innych.

Narcyz to również postać z mitologii greckiej, znany z mitu o Narcyzie – stąd właśnie archetyp narcyza. W skrócie, Narcyz był przystojnym młodym mężczyzną, synem boga rzeki i nimfy. Był tak piękny, że wielu zakochało się w nim. Jednakże, ze względu na swoje nadmierne ego i arogancję, odrzucał wszystkie zaloty.

W jednej z wersji mitu, bogini miłości, Eros, ukarała Narcyza, sprawiając, że zakochał się w swoim odbiciu w wodzie, patrząc na nie zafascynowaniem. Zakochany w sobie, nie mógł oderwać wzroku od swojego odbicia i nie reagował na miłość innych. Ostatecznie zginął, a z jego krwi wyrosło kwiat narcyza.