Getto to określenie, które odnosi się do miejsca, w którym ludzie są zmuszeni do życia w izolacji ze względu na swoją religię, narodowość lub pochodzenie etniczne. Getta powstały w Europie podczas II wojny światowej, gdy Niemcy zmusili Żydów do przymusowego osiedlenia się w danym miejscu. Getto było często otoczone murami i strzeżone przez policję, a jego mieszkańcy byli zobowiązani do noszenia specjalnych oznak identyfikacyjnych.

Getto może również odnosić się do obszarów miejskich, w których skoncentrowane są osoby o określonym pochodzeniu etnicznym lub społecznym. W Stanach Zjednoczonych getta często tworzyły się naturalnie, ponieważ ludzie o niższych dochodach byli zmuszeni do osiedlania się w najtańszych dzielnicach miast. Getta te charakteryzuje niski poziom bezpieczeństwa i ubóstwo oraz brak dostępu do edukacji i usług medycznych.