Feudalizm to system społeczny i polityczny, który powstał w Europie Środkowej i Zachodniej w IX wieku. System feudalny opierał się na hierarchicznej strukturze społecznej, w której ludzie byli podzieleni na trzy główne grupy: szlachtę, chłopstwo i duchowieństwo. Szlachta składała się z możnowładców, rycerzy i dostojników kościelnych, którzy posiadali ziemię i prawo do jej użytkowania. Chłopstwo składało się z chłopów, którzy pracowali na ziemiach szlacheckich i oddawali część swoich plonów jako daninę. Duchowieństwo składało się z duchownych, którzy mieli duży wpływ na życie religijne i moralne ludzi.

System feudalny był oparty na relacji pomiędzy możnowładcami a ich wasalami. Możnowładcy nadawali swoim wasalom ziemię w zamian za lojalność oraz określone usługi, takie jak wojsko lub pieniądze. Wasale musieli również oddawać część swoich plonów jako daninę możnowładcom. System feudalny był bardzo ważnym elementem średniowiecznego społeczeństwa europejskiego i istniał aż do XVIII wieku.